İyi insan eline kötülük yapma ve güveni kötüye kullanma fırsatı geçtiği halde "yakalanmak korkusu ile değil de", toplumu ve karşısındaki bireyi koruma ve yüceltme içgüdüsüne ve asgari insan sevgisine sahip olduğu için kötülük yapmayan insandır .
İyi insan topluma veya bireye zarar verebilecek duygularına, tutkularına, arzularına ve ihtiraslarına gem vurabilen, duygularının esiri olmaktan kurtulabilmiş güçlü insandır. İyi olmak zayıflıkla mümkün değildir. Çok güçlü olmayı gerektirir.
İyi insan güveni suistimal etmeyen, emanete hıyanet etmeyen, kişilerin zayıflığından bencilce istifade etmeye kalkışmayan insandır .
İyi insan kendi yaptıkları etik ve vicdani değerlere uymadığı zaman değerleri esnetmeye, eğip bükmeye, veya yaptıklarını masum şeyler olarak görmeye ve göstermeye çalışmayan ve yanlışları için başkalarını suçlamayan insandır .
İyi insan kendisini kötülüğe sürükleyebilecek süreçleri önceden kestirebilecek ve onlardan kaçınabilecek insandır .
İyi insan herşeye rağmen birilerine zarar verdiğinde hatasını telafi etmek için kendiliğinden gayret gösteren ve kendini affettirebilmek için sonuna kadar çaba sarfedebilen insandır. Örneğin park ederken tamponunu çizdiği aracın sileceğine kartını iliştirip not bırakma inceliğini gösteren insandır .
İyi insan konuşurken insanın gözünün taaa içine bakar, bakışlarını kaçırmaz ! İyi insan söyleyeceklerini açık seçik ve kararlı bir sesle söyler, mırıldanmaz !
İyi insan hem dinler hem de konuşur, susup sadece sizin söylediğinizi dinleyip size kafa sallayarak hak verir gibi yapıp kendi fikrini veya niyetini gizli tutmaz !
İyi insan doğulur mu, yoksa olunur mu ondan tam emin değilim . Ama iyi insan hep kendini geliştirmeye çalışır.
Onun için birisinden bahsedildiğinde, hemen bol keseden ;
- İyi insan !
- İyi çocuk ! - Efendi çocuk !
demeden önce biraz düşünmek gerekir .
Mesela bu konuya din korkusu ile iyi olmayı da ekleyebilirsiniz. Bazı insanlar din korkusu yüzünden "iyi" oluyorlarsa bu da gerçek anlamda iyi olmak değildir. Çünkü bu gerçek iyi insan değil, ceza korkusundan, yada ödül beklentisiyle iyi olmak zorunda kalan insandır... Gerçi din ve Allah korkusuyla bile iyi olmayı beceremeyenleri, hatta din ve Allah adına en büyük haksızlıkları ve kötülükleri yapanları gördükçe, bu tip iyi insanlara bile şükretmek gerekir...
(İnternetten alıntıdır, yazarı bulunamamış, yazı yine biraz bırkalanmıştır.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder