Eski Mısırlılarda şöyle bir inanış varmış: Mısırlılar öldükten sonra cennet veya ceheneme gitmelerinin şu 2 soruya verecekleri cevaba bağlı olduğuna inanırlarmış:

- 1: "Hayatında mutluluğu buldun mu? Kendini mutlu ettiğin bir hayat yaşadın mı?"     ve

-  2: "Yaşadığın bu hayat başkalarını da mutlu etti mi? Ama başkalarını mutlu etmek için kendini feda ederek değil. Kendini mutlu ettiğin, kendin olduğun yaşamınla başka hayatlara mutluluk verdin mi? "

Ne kadar da doğru... Bu dünyada ne kendisi mutlu olmayı başarabilmiş, ne de etrafındaki kimseyi mutlu etmeyi becerebilmiş kişilerin (bırakın cennete veya cehenneme gidebilmeyi) gerçekten yaşamadıklarını bile söylemek mümkün. Nietsche ne der: " En çok ölümden korkanlar, en az yaşayanlardır." Öyleyse önce biz gerçekten hakkıyla yaşayalım, yaşamdan zevk alalım, çevremizdekilere de bunu aşılayalım ve bundan yararlandıralım. Ondan sonra nereye gideceğimiz Allah'ın takdiri...