HASTALAR ARANIYOR?

Aşağıdaki satırlar şaka değil, hepsinde gerçek payı var, yaşanmış olayların bir özeti... Ama çok şükür tolere edilebilir düzeyde, en azından şimdilik. Ama zaman ne gösterir bilinmez. Dejenerasyon her kesimde başladı, nerede duracağı bilinmez. Duracak mı? O da bilinmez...

Karnesine başkasının ilacını, ilacını başkasının karnesine yazdırmaya çalışmayacak,

Elinde eczane tarafından doktora yazılmış reçetemsi kağıt olmayan,

Geldikten sonra, tanıyı doğrulatmak için doktor doktor gezmeyen,

Poliklinikte sıra beklemeyi sosyal faaliyet olarak görüp, orada gün düzenlemeyen,

Sıradaki herkesle kavga etmeyi alışkanlık haline getirmemiş,

Ara sıra konuşmaya ara verip doktoru dinlemeyi de akıl edebilen,

Ağzındaki sakızı gelmeden çıkarabilen,

Mesai saati kavramını ancak 3 kez anlatınca anlayabilen,

39 derece ateşli çocuğu bütün gün evde bekletip, mesai bitimi tam çıkarken getirip de “napiim ölsün mü şimdi bakmazsan” demeyen,

Mümkünse, sırtını dinlerken telefonda konuşmayacak olan,

Bütün gün gezip yada dışarıda arkadaşlarıyla eğlenip, 4-4.5 gibi polikliniğe gelip "ben hastaydım, bugün okula gidemedim bana rapor ver" demeyen (öğrenci),

Bir kişinin muayenesine tüm hane halkıyla gelmeyen, hadi geldi diyelim, hep beraber doktorun odasına girmeye kalkışmayan,

Kendisi içerideyken 30 dakika konuşup, "daha soracaklarım vardı" deyip, başka hasta daha içeri gireli 5-10 dakika olmadan oflaya poflaya "amma da uzattı, daha çok bekleyecek miyiz" demeyen,

Bir yandan doktorla, bir yandan da telefonla konuşmaya çalışmayan,

"10 dakikadır içerde ne yapıyorsunuz" diye kapıları tekmelemeyen,

İçeri 3 çocukla birden girip, çocuklar doktorun masasını veya odayı talan ederken, hiç bir şey olmamış gibi vurdumduymaz davranmayan,

“Çocuğun üst kısmını soyar mısın?” denildiğinde üst üste giydirdiği 7 çamaşırın her birini çıkardığında “bunu da çıkarayım mı” diye sormayan,

Neden ve niçin kullandığını anlatamayıp, “Şu ilacı yazsan elin mi kırılır” demeyen....

HASTALAR ARANIYOR?